 |
| กล่องไฟถ่ายภาพ |
บรมครูไปไหว้พระ แต่นิวรณ์ถึงซีดูจะขลังกว่า เอาอีกแม้นเป็นไม้ให้พี่นี้เปีนนกให้ได้กกกิ่งไม้อยู่ไพรสัณฑ์แม้นเป็นนารีผลวิมลจันทร์ขอให้ฉันเป็นพระยาวิชาธรแม้นเป็นบัวตัวพี่เป็นแมงกู่ได้ชื่นชูเชยชมสมเกสรเป็นวารีพี่หวังเป็นมังกรได้เชยช้อนชมทะเลทุกเวลาแม้นเป็นถํ้านํ้าใจใคร่เป็นหงล้จะได้ลงลิงสู่ในคูหาแม้นเนื้อเย็นเป็นเทพธิดาพี่ขออาศัยเสน่ห้เป็นเทวัญนิราศพระปฐมของมหาฤกษ์ก็ไม่เลวเส้นทางคล้ายคลึงกัน แต่เวลาห่างกัน ถ้าคลองเจดีย์บูชาขุดในสมัยรัชกาลที่ ๔ สุนทรภู่ก็คงอาสัยคลองโบราณ ส่วนคลองบางแก้วก็ มีวัดกลางมาก่อน และนิราศ ๒ เรื่องนี้จบไม่นาน วิสุทธิสงฆ์อันมีนามว่า หลวงป่บุญก็มาจุติมหาฤกษ์ก็ไปพระปฐมตอนหน้าหนาวโอ้หน้าหนาวแล้วหนอเจ้าข้าเอยเมื่อไรเลยเทวดาจะพาถนอมเ^าชักเชือนเหมือนกับมดไหอดออมแต่หวนหอมโหยหามาช้านานมหาเก่าแห่งกรุงเก่า ฉายจิตเดิมแท้อันเป็นวาสนาที่ตัดไม่ขาดอีกตอนแล้วทำประทักษิณด้วยยินดีครบสามรอบชอบทีนิยมชม กล่องไฟถ่ายรูปสินค้า แล้วนอบนบอภิวาทปรารถนาเดชะข้าคารวะพระปฐมด้วยกุศลล้นลบที่อบรมขอให้สมเสร็จประโยชน้โพริญาณแม้วาสนาข้านี้ยังบกพร่องยังเที่ยวท่องอยู่ในวัฏสงสารขอเกิดในมงคลจักรวาลขอพบพานสมเด็จพระพุทธองค์ช่วยกันหักร้างถางคลอง เดินทางไปนครปฐมตามลำนํ้าเก่ากันใน พ.ศ.นี้สักทีดีไหม บรรณาธิการดิลปวัฒนธรรม?พ.ศ. ๒๕๐๑, งานฤดูหนาวกลางเดือน ๑๒ ที่ไหนก็ไม่สนุกเหมือนงานองค์พระ (ประสาขาวบ้านเรียก)จํ้าบ๊ะบาทเดียว รอบเดียวดูได้ตั้งหลายหน้าวัยแตกพานประจำถิ่น รวมตัวกันหละหลวมด้วยความครื้นเครงไม่มีเครื่องทุ่นแรง แต่พร้อมตอแยพวกเต๊ะหน้าหม้อจากบางกอก ถ้ากองกำลังสูสีกันเดินรอบองค์พระกันได้ทั้งคืน เหนื่อยก็หาร้านโรงเรียนหญิงนั่งสว่างคาตาก็แยกกันกลับไปนอน สตางค์เพียง ๒๐-๔๐ บาท l สามารถชะลอพระปฐมลงเป็นวิมานคืนหนึ่ง เพื่อนระดับบ่างก็รายงานอีไฝที่เอ็งตามจีบพาใครก็ไม่รู้ นั่งร้านกาแฟริมคลองเซ่งสะพานโน่นแน่ะกามนิดหรือจะลักามหน่อยลูกหมา ๒ ตัว อาค์ยลมเพชรหึงวิ่งถึงร้านกาแฟ“เอ็งทิ่มมันก่อน ข้าจะก lightbox ทำเอง ระหนํ่าด้วยเก้าอี้ตาม” เพื่อนว่าพรวดเดียวถึงโต๊ะ ไม่ทันเรื้อมือ ตาลืมกะพริบ อีไฝสะบัดเสือซ่อนเล็บจากกระเป๋ากระโปรงยื่นให้ชายเพื่อนร่วมโต๊ะพร้อมสั่ง“พี'สู้มัน ไอ้พวกเอี้ย ตามรังควานไม่หยุดหย่อน”หน้ามนผิวคลํ้า กระชากด้ามกลายเป็นมีดพกจิ๋วอยู่ใน ๒ มือ“วิ่ง” ซึ่งความจริง วิ่งก่อนเสียงวิ่งของเพื่อนด้วยซํ้าไป หอบและรื่นรอบองค์พระอีกคราบ๊ะ น่า วัย ๑๕ ยังไม่เต็ม จะวาดหวังจั๊กกะหน่อยเกสรงิ้วปลิวพีามายาใจเจออีไฝก็ต้องวิ่งเป็นสิงคลี (ฮา)
ไการศึกษาภาคบังคับกลายเป็นคัพทแสงแสลงใจ กล่องไฟถ่ายรูปทำเอง ไม่กี่ปีมานี้เองแต่ก่อน ราว ๕ ทศวรรษย้อนหลัง ถ้าคนรุ่นป่ย่าตายายของคนสมัยป็จจุบัน ใฝ่ใจในการศึกษาอยู่บ้างลูกหลานจำนวนหนึ่งดูเหมือนจะได้เล่าเรียนตามเกณฑ์อายุ๖ ถึง ๑๐ ขวบ เรียนประถม ๑ ถึง ๔ ย่าง ๑๑ ไม่เกิน ๑๗ ก็จบมัธยมปีที่ ๖โรงเรียนวัด โรงเรียนประชาบาล โรงเรียนเทศบาล กระจายเป็นหย่อมเรียงรายคำว่าอนุบาล - การดูแลรักษาเยาวภาพหนึ่งน้อยยังไม,เกิด แม้คำว่าอนุภรรยาจะมืก่อนหน้านี้ หากการเรียนรูของเด็กเล็กแบบฝากเลี้ยงตามโรงเรียนวัดก็เริ่มมืแลัวหลายคนคงจดจำข้อความ ลูกแมวกระโดดๆๆๆได้นั่นละ เตรียมประถม$กษาในห้องเรียนเลยทีเดียวต่อมา นกกางเขนตัวหนึ่งกับครอบครัวของมัน แล้วก็ แสนสงสารนันทาที่น่ารัก ชล่านักเลี่ยงออกนอกถนน ก็ตราตรึงอยู่ในหัวใจของเยาวภาพยุคสมัยหนึ่ง
กล่องไฟถ่ายภาพ
